Düşünce

Değerli okurlar ilk yazımda seçtiğim kategoride kullanmış olduğumuz kelimeyi anlatmaya çalışacağım, şöyle ki: Düşünce aslında hayatımızın her alanında çok kullandığmız bir kelime olmakla beraber çok etkileyici bir mahiyete sahip, bıçak misali zarar verebilirsin veya yardımcı olabilirsin ve o an bıçak ya nikmet yada nimet olur. Aynen, düşüncede hayır veya bela getirir, yalnız bunun idrak edilmesi çok zor olabilir vede mahiyet olarak da çok daha büyük felaketlere yol açabilir. Kainatın iftihar tablosu olan Hz. Muhammed (s.a.s) bir gün şöyle diyecekti: “Ameller (başka değil) ancak niyetlere göredir; herkesin niyeti ne ise eline geçecek odur[...]” (Buhârî, Bedü’l-Vahy, 1; Müslim, İmare, 155; Ebu Davud, Talak, 11) .ve “Mü’minin niyeti, amelinden hayırlıdır.”(Mecmeu’z-Zevâid, I/61,109) Bu hadis-i şeriflerde de göründüğü gibi niyet yada düşüncenin islamiyette amelden daha önemli bir statüye konulmakta bunun nedeni ise insanın eline verilen imkan, misal: Ben, yani aciz insan, düşüncelerimi kontrol edebilirim ve bu yönlede düşüncemin hesabını vermek zorundayım ve mükellefim; fakat kaderin neler getireceğini ve fiziksel alemde nelere sebebiyet verdiğimi bilemem ve bu yönle mükellefiyet kalkar. 

Geçenlerde bir alimin, düşüncede israfa girmeyin! haykırışlarına şahit oldum, bu da tekrardan düşüncenin elimizde oldğunun altını çizen ama başka bir konuya gireceğinden böyle bırakiyorum. 

Önemli olan bunun Islamiyetin bakış açısı olduğunu kavramak ve içtihadını kesin ama kesin küçük dahi olsa hatalardan arındırmak, içtihadında yamukluğu bulunanın kolayca kafir yada münafık kategorisine girebileceği en büyük gerçek olarak kabul edilmesi lazım, amelinde eksiklik ve yamukluğu olanından da daha kötü durumdadır böyleleri. 

Laf olsun diye (haşa) Sahabele Efendilerimiz, dünyadayken Allah’ım üzerimizdeki yük çok ağır beni ağıç, taş ,toprak olarak yaratsaydın (Isyan mahiyetine girmeden) demedi.

Konuya böyle bakmakla düşünmenin bizim en büyük hürriyetimiz olduğu gibi belkide en zor hesap vereceğimiz konuda olacak. Evet bu yalnızca insana verilirmiş bir yük, mükellefiyet vede hürriyet olduğu gibi fenomenal bir nimet. Ünlü bir felsefeci olan franzız asıllı Rene Descarts bir gün şöyle demişti: „Cognito ergum Sum ” yani „ Düşündüm yani Varım“ , felsefeci burda Düşünce insanı insan eden tek ve en önemli unsur olarak ve onsuz hayvanlardan bir farkı kalmayacağını ifade etmekte, bu ifade felsefenin bizim konuya ne dedğinin de aynı zamanda fıhristidir. 

Baştaki misal gibi biz bu bıçağı ne yolda kullanırsak ona göre bir gelecek beklemetedir bizi. Nimet olarak Tevekkülün, hüsnü zannın, uhuvvetin, diyaloğun…bir Gülü; Nikmet olarak da nifakın, yalanın, kaosun, zinanın…bir Dikeni olur düşünce. Ve bize ya cehennemin yada Cennetin (inşallah)  kapıları ardına kadar açar. 

Her Cuma Hutbede dinlediğimiz/aldığmız öğüt ne güzel: […] „Sizdüşünüp tutunuz diye size öğüt verilir, umulur ki öğüt alırsınız.“

Bu konuda Siz ne düşünüyorsunuz?